Walka.
Człowiek musi walczyć o przetrwanie mając świadomość tego, że i tak nieuchronnie zbliża się do śmierci. Podejmując walkę z życiem musi nieustannie dokonywać wyborów kierując się swoją wiedzą, intuicją, kodeksem moralnym. Wyborów tych dokonuje świadomie, dzięki czemu jego istnienie staje się istnieniem świadomym. Człowiek sam nadaje sens i wartość swojemu życiu.
Człowiek musi walczyć. Sam ze sobą i swoimi słabościami. Przez co doskonalić samego siebie.
Człowiek musi walczyć. Z samym sobą, ze swoją zwierzęcą połową, która często jest od niego silniejsza. To właśnie ciało dąży do upadku człowieka. To właśnie żądze, które człowiek „musi” zaspokoić prowadzą do jego upadku, są jego utrapieniem i przekleństwem, dramatem jego egzystencji.
Człowiek musi walczyć ze skłonnością do samolubstwa, ze skłonnością do gniewu, ogólnie z każdą skłonnością. Walczyć przychodzi nam nie tylko o swoje życie, ale przede wszystkim o zachowanie człowieczeństwa. Nie rzadko przyjdzie nam się też zmierzyć ze zwykłą głupotą, bezsensem przesądów i stereotypów.
Człowiek musi walczyć. Warunki są przerażające. Jednak, albo będziemy walczyć, albo czekać na coś - na co? - nikt nie wie.
Człowiek musi walczyć. Każdy jest skazany na walkę (mimo klęsk i niepowodzeń) z przeciwnościami losu. Nie może się od tak po prostu poddać i pokazać, że jest słaby, że los z nim wygrał. Człowiek musi walczyć dalej, nie poddawać się. Walczyć o swoje przetrwanie. Walczyć o godność, o honor, chleb, dorm rodzinę. Człowiek musi walczyć.
Jak wygra, to wygrywanie zostaje w nim na długo. Z takiej drogi wraca się mocniejszym, pewniejszym siebie, zahartowanym. I choć pokus jest wiele, a dusza jedna, ale to ona stanowi o naszej osobowości, jest najważniejszą iskrą nas samych. Wspomaga ją silna wola i wiara - dlatego jeśli człowiek chce - zwycięża!
Człowiek musi walczyć. Walczyć, rozbijać, działać, wybierać, wybiegać ze swojej natury i przedzierać się.
Człowiek musi marzyć o zwycięstwie. Ci, którzy walczą, mogą wygrać. Najważniejsze, by nie tracić nadziei i walczyć. Walczyć.
Człowiek musi walczyć. Sam ze sobą i swoimi słabościami. Przez co doskonalić samego siebie.
Człowiek musi walczyć. Z samym sobą, ze swoją zwierzęcą połową, która często jest od niego silniejsza. To właśnie ciało dąży do upadku człowieka. To właśnie żądze, które człowiek „musi” zaspokoić prowadzą do jego upadku, są jego utrapieniem i przekleństwem, dramatem jego egzystencji.
Człowiek musi walczyć ze skłonnością do samolubstwa, ze skłonnością do gniewu, ogólnie z każdą skłonnością. Walczyć przychodzi nam nie tylko o swoje życie, ale przede wszystkim o zachowanie człowieczeństwa. Nie rzadko przyjdzie nam się też zmierzyć ze zwykłą głupotą, bezsensem przesądów i stereotypów.
Człowiek musi walczyć. Warunki są przerażające. Jednak, albo będziemy walczyć, albo czekać na coś - na co? - nikt nie wie.
Człowiek musi walczyć. Każdy jest skazany na walkę (mimo klęsk i niepowodzeń) z przeciwnościami losu. Nie może się od tak po prostu poddać i pokazać, że jest słaby, że los z nim wygrał. Człowiek musi walczyć dalej, nie poddawać się. Walczyć o swoje przetrwanie. Walczyć o godność, o honor, chleb, dorm rodzinę. Człowiek musi walczyć.
Jak wygra, to wygrywanie zostaje w nim na długo. Z takiej drogi wraca się mocniejszym, pewniejszym siebie, zahartowanym. I choć pokus jest wiele, a dusza jedna, ale to ona stanowi o naszej osobowości, jest najważniejszą iskrą nas samych. Wspomaga ją silna wola i wiara - dlatego jeśli człowiek chce - zwycięża!
Człowiek musi walczyć. Walczyć, rozbijać, działać, wybierać, wybiegać ze swojej natury i przedzierać się.
Człowiek musi marzyć o zwycięstwie. Ci, którzy walczą, mogą wygrać. Najważniejsze, by nie tracić nadziei i walczyć. Walczyć.
1 komentarz:
Musi. Musi. Nie musi. Nie musi. Musi. Musi. Jeśli chce. Nie musi. Nie musi.
Prześlij komentarz